кул

I. 1. Кеше гәүдәсенең ике яныннан чыгып торган пар әгъза. Шул әгъзаның беләзектән түбәнге өлеше, чугы 2. күч. Берәр эшне, шөгыльне башкарган көч, корал, чара, бер эштә, шөгыльдә катнашлык дошман кулы сизелә. Берәр эшнең уйланылган, гөман ителгән башкаручысы тур. Берәр эшне эшләүченең эш барышына яки нәтиҗәсенә йогынтысы кулы җиңел – кулы авыр 3. күч. Як, тараф, юнәлеш (уң яки сул сүзләре белән генә) сул кулда бодай басуы 4. Почерк, язу рәвеше; имза. Әйбер эшләнешендә шәхси алым яки осталык чалымы 5. күч. кол идек бай кулында – кеше кулына калу 6. күч. Иялек, хуҗа булу 7. күч. Кулга алынган булу, тоткынлыкта булу тур. ул кеше кулда хәзер 7. күч. Берәмләп сатучылар даирәсе кулдан алу 9. күч. Сабый баланы беләкләргә утыртып йөртү тур. кулдан төшми 10. Хатын-кызның тормышка чыгарга ризалыгы кулын сорау 11. КУЛДАН – Кичектермәстән һәм турыдан-туры кулдан акча бирү, кулдан язу бирү. КУЛ АРКАСЫ – Кулның учка тискәре ягы. КУЛ ЙӨЗЕ – Уч һәм бармаклар. КУЛ ОСТАСЫ – Чигү, бәйләм эшләренә оста. КУЛ ПЫЧКЫСЫ – Бер кул белән генә эшләтелә торган кечкенә пычкы. КУЛ СУГЫШЫ – Атышусыз кара-каршы сугыш. КУЛ ЧУГЫ – Кулның беләзектән түбәнге өлеше. КУЛ ЭШЕ – Чигү, бәйләм бәйләү кебек эшләр. II. КУЛ – Инешле ерынты, сулы сыза. III. КУЛ – 1. Гаскәрнең гадәттә сыйфат буенча аерымланган бер өлеше; фланг 2. Сорт, төр, иш беренче кул белгеч 3. Масштаб, зурлык урта кул 4. Лаек, яраклы бу безгә кул түгел